Welcome to The Rock

Op advies van anderen, die zelf mis grepen toen ze in San Francisco waren, kochten we maanden geleden al een ticket voor de boot naar Alcatraz. Een bezoekje dat we niet wilden missen!

Toen we vanmorgen vroeg door de straten van Fisherman's Wharf, waar ons hotel ligt, naar Pier 33 liepen was er al veel bedrijvigheid op straat. Een mooie stralende dag, ideaal voor een boottochtje! De overtocht verliep vlot en had wat ons betreft best langer mogen duren. Het uitzicht op de San Francisco-Oakland Bay Bridge, Golden Gate Bridge, San Francisco zelf én Alcatraz Island is prachtig en het prachtige weer maakte het zelfs nóg aangenamer.

Welcome to The Rock! De beelden van de klassieke actiefilm met Sean Connery en Nicolas Cage flitsten door mijn hoofd. De film met de geweldige muziek van Hans Zimmer. Erwin en ik hebben hem denk ik minimaal een keer of 8 gezien (hij waarschijnlijk nog vaker dan ik).

Sindsdien wilde ik deze plek bezoeken. En dacht ik trouwens ook dat ik expert chemische wapens wilde worden. Scheikunde was echter niet mijn beste vak, dus werd het toch dokter; ook leuk.

De audiorondleiding, die inbegrepen was bij de tour, was boeiend, indringend, leerzaam en ook ontzettend slim. Amerikanen zijn namelijk erg goed in crowd control en dat bleek ook hier. Ondanks dat er vele bezoekers tegelijk rondliepen, was iedereen rustig en stil, waardoor je niet veel last had van de grote hoeveelheid bezoekers op een relatief klein oppervlak.

Het eiland zelf is niet groot. We hebben de gevangenis bezocht en een fototentoonstelling met prachtige grote zwart-wit opnamen van de laatste dag dat Alcatraz in gebruik was als gevangenis.

Nadien nog lekker gewandeld over Fisherman's Wharf en de zeeleeuwen bewonderd die op pontons bij Pier 39 liggen. Grappig hoe deze een herrie maken, al liggend in de heerlijke zon!

We boffen namelijk met het weer: het is hier nu heerlijk zonnig en warm voor de tijd van het jaar. Zo warm, dat we al een keer of 6 "alerts" kregen op onze mobiel op te letten vanwege de warmte. 

Want dat is ook wel typisch: alles wordt hier uitgelegd, de meest onbenullige dingen. Waarschijnlijk allemaal vanwege de "sue-cultuur". Op zich niks mis mee (uitleg, bedoel ik dan). Alles wordt op prettige, vriendelijke manier gebracht en mensen bedanken hier ook vriendelijk voor. De meneer die verzoekt aan te sluiten in de rij, de mevrouw met het stop-bordje vanwege wegwerkzaamheden, die persoonlijk bij elke auto komt verontschuldigen voor het oponthoud en je een prettige dag wenst, de mevrouw die waarschuwt voor zand in je schoenen tijdens de tour.... enz. enz. De mensen nemen hun baan serieus, zij worden serieus genomen door de omgeving, met respect behandeld en mensen blijven intussen allemaal ontzettend gedisciplineerd (behalve de Spanjaarden dan, los idiotos; langzaam krijg ik een ietsiepietsie sympathie voor de Trump-stemmers) en... de mensen mopperen intussen niet! 

Ik bespeur enig verschil met Nederland... 🤔

Groetjes, Aletha