And so... the journey begins

Gisterenochtend zijn we op tijd vertrokken naar Zion National Park. Aangezien ons hotel al zo goed als in het park stond waren we er zo en zijn direct begonnen aan een mooie wandeling bergopwaarts. We werden beloond met een prachtig uitzicht over de vallei. Onderweg kwamen we verschillende fanatieke ouderen tegen die, gewapend met wandelstok in nordic walking stijl, de berg op gingen. Dikke kans dat wij er over 25 jaar ook zo bij lopen...! Maar dan zonder de witte sokken tot aan de knieën uiteraard, stel je voor zeg.

Zion heb je niet gezien wanneer je niet in The Narrows, het nauwste deel van de kloof, bent geweest. Herinneringen aan de Samariakloof doemden op, maar dit keer was het toch iets anders, want voor gruwelijke spierpijn achteraf hoefden we niet bang te zijn tijdens deze wandeling over vlak gebied. Het tochtje wadend door de Virgin River was een leuke ervaring en heerlijk verkoelend. Met pijn in het hart liet Aletha haar grote vriend Nikon in de rugtas zitten, want als die in het water zou vallen zou het nog veel pijnlijker zijn. Gelukkig heeft Aletha echter voldoende elektronische apparatuur bij zich om een klein sportevenement mee vast te leggen, dus was daar altijd nog de Gopro om het bewijs te leveren dat we er echt geweest zijn :-)

Vanmorgen hebben we Zion weer achter ons gelaten en zijn vertrokken naar Bryce Canyon. Via een mooie route door de bergen kwamen we aan bij onze eerste halte van vandaag, Bryce Canyon: een prachtige, sprookjesachtige omgeving met kleurrijke rotsspieken die uit de grond opdoemen. Over het dal hangt een reusachtige stilte. Een indrukwekkend geheel!

Vervolgens reden we verder via een route vol mooie uitzichten met steeds veranderende omgevingen. We voelden ons als Frodo, reizend langs bergen, diepe kloven, bossen en... dieren! Plots doemde er een hert op langs de weg, hard galopperend. Matt probeerde nog te remmen, toen het dier plots voor onze auto langs schoot en we het tegen zijn achterste schampten. Oef... dat was best schrikken! De schrik nog wat in de benen reden we verder door haarspeldbochten en "open ranches" (pas op: loslopende koeien, langs de weg). Met zweethandjes navigeerde Aletha Matt de route over, die intussen koeltjes de Jeep in bedwang hield.

Inmiddels zijn we aangekomen in ons hotel in western stijl, waar we vanavond eens een echte hamburger American Style gaan proberen in het bijbehorend steakhouse. Met op de achtergrond de bergen van Capitol Reef in beeld wachten ons morgen weer nieuwe indrukken!